Ketill Vatnsgeymir
Notað í ketils
Aukabúnaður skriðdreka
(1) Inntakspípa vatns: Vatnsinntaksrör vatnsgeymisins er venjulega tengd frá hliðarveggnum, en það er einnig hægt að tengja frá botni eða toppi.
Þegar vatnstankurinn NOTAR þrýstinginn á pípunetinu til að fylla vatnið, ætti innstungurörinn að vera búinn fljótandi kúluventli eða vökvaloka.
Almennt eru ekki minna en 2 fljótandi kúlulokar.
Þvermál boltaflotventilsins er það sama og inntaksrörsins og hver boltaflotventill skal vera með skoðunarloka fyrir honum.
(2) Úttaksrör: úttaksrör vatnsgeymisins er hægt að tengja frá hliðarveggnum eða botninum.
Botn útstreymisrörsins sem tengdur er frá hliðarveggnum eða efsta yfirborði útrásarrörsins sem tengdur er frá botni skal vera 50 mm hærri en botn vatnsgeymisins.
Úttaksrörin skulu vera með hliðarloka.
Setja skal inn- og útgangslagnir vatnsgeymisins sérstaklega. Þegar inn- og úttaksrörin eru sama rörið, ætti að setja afturlokann á útrásarlögnina.
Þegar nauðsynlegt er að setja afturkallaventla á að nota sveiflublásara með minni mótstöðu í stað þess að lyfta stýrilokum og hækkunin ætti að vera meira en 1 m undir lægsta vatnsborði vatnsgeymisins.
Þegar vatnsgeymir er notaður í sameiningu af líf- og brunastýringu ætti stöðvunarventillinn á innstungu pípunnar að vera lægri en pípuhlutinn á vatnsútstreymi vatnsins (þegar tómarúm innlends sifons eyðist þegar vatnið er lægra en toppurinn á pípunni er aðeins vatnið sem streymir út úr eldsneytisrásinni að minnsta kosti 2M, þannig að það hefur ákveðinn þrýsting til að ýta á afturlokann.
Þegar eldur kemur upp getur brunavatnsforðinn raunverulega gegnt hlutverki.
(3) Yfirfallspípa: flæðipípa vatnsgeymisins er hægt að tengja út frá hliðarveggnum eða botninum og pípaþvermál þess skal ákvarðað í samræmi við hámarks innstreymi losunargeymisins og skal vera stærra en inntakið pípa L-2.
Lokar skulu ekki vera settir á yfirfallslögnina.
Yfirfallslögnin skal ekki vera beintengd við frárennsliskerfið og óbein frárennsli skal samþykkt. Gera skal ráðstafanir á flæðipípunni til að koma í veg fyrir að ryk, skordýr, moskítóflugur og flugur berist, svo sem vatnsþétting og síuskjár osfrv.
(4) frárennslisrör: frárennslisrör vatnsgeymisins ætti að vera tengt frá neðsta hluta botnsins.
Afrennslisrör Mynd 2-2N Vatnsgeymirinn fyrir slökkvistarf og lifandi borð er búinn hliðarloki (ætti ekki að vera búinn með afskerta loki), sem hægt er að tengja við yfirfallslögnina, en ekki beint tengd við frárennslið kerfið.
Þvermál frárennslisrörs samþykkir venjulega DN50 þegar engin sérstök krafa er um.
(5) Loftræstitæki: Vatnsgeymirinn fyrir drykkjarvatn skal vera með lokuðum kassahlíf og kassalokið skal vera með aðgangsholu og loftræstipípu.
Hægt er að framlengja loftræstipípuna til innanhúss eða utan, en ekki til skaðlegra lofttegunda. Stúturinn ætti að hafa síuskjá til að koma í veg fyrir að ryk, skordýr og flugur komist inn. Almennt ætti að setja stútinn niður.
Loftræstirör skulu ekki vera með lokum, vatnsþéttingum og öðrum búnaði sem truflar loftræstingu.
Loftræstipípa skal ekki tengd frárennsliskerfi og loftræstikerfi.
Loftræstipípa samþykkir að jafnaði þvermál DN50.
(6) Vökvastigsmælir: Almennt ætti að setja glervökvastigsmæli á hliðarvegg vatnsgeymisins til að gefa til kynna vatnsborðið á staðnum.
Þegar lengd eins vökvastigsmælis er ófullnægjandi er hægt að setja tvo eða fleiri vökvastigsmæla upp og niður.
Skarast hluti tveggja aðliggjandi vökvastigsmæla ætti ekki að vera minni en 70 mm, eins og sýnt er á mynd 2-22.
Ef það er engin tímasetning á vökvastigi í vatnsgeyminn er hægt að stilla merkjaslönguna til að gefa yfirfallsmerki.
Merkisrörið er almennt tengt frá hliðarvegg vatnstanksins og hæð þess ætti að vera stillt þannig að botn slöngunnar er á jafnri botni yfirfallsins eða flæðisvatnsyfirborði flared munnar.
Almennt er þvermál pípunnar DNl5 merkipípa, sem hægt er að tengja við handlaugina, þvottahúsið og aðra staði í herberginu þar sem oft er fólk á vakt.
Ef hæð vatnsgeymisins er samtvinnuð við vatnsdæluna skal setja upp stigslögn eða merkjatæki á hliðarvegg eða efri hlíf vatnsgeymisins. Algengt er að nota stiggengi eða merkjatæki með flotkúlutegund, stöngartegund, þéttistegund og flottegund osfrv.
Hæsta og lága rafmagns hangandi vatnsborð vatnsgeymisins með þrýstingi vatnsdælu ætti að líta á til að viðhalda ákveðnu öruggu magni. Hámarks rafmagns stjórnvatnsstig á því augnabliki sem stöðvun dælunnar ætti að vera 100 mm lægri en yfirfallsvatnsstaðan, meðan lágmarks rafmagns stjórnvatnsstig við upphaf dælunnar ætti að vera 20 mm hærra en lágmarkshæð vatnsborðsins, svo til að forðast yfirfall eða hola af völdum mistaka.
(7) Kápa vatnsgeymis, innri og ytri stigi.
(1) Inntakspípa vatns: Vatnsinntaksrör vatnsgeymisins er venjulega tengd frá hliðarveggnum, en það er einnig hægt að tengja frá botni eða toppi.
Þegar vatnstankurinn NOTAR þrýstinginn á pípunetinu til að fylla vatnið, ætti innstungurörinn að vera búinn fljótandi kúluventli eða vökvaloka.
Almennt eru ekki minna en 2 fljótandi kúlulokar.
Þvermál boltaflotventilsins er það sama og inntaksrörsins og hver boltaflotventill skal vera með skoðunarloka fyrir honum.
(2) Úttaksrör: úttaksrör vatnsgeymisins er hægt að tengja frá hliðarveggnum eða botninum.
Botn útstreymisrörsins sem tengdur er frá hliðarveggnum eða efsta yfirborði útrásarrörsins sem tengdur er frá botni skal vera 50 mm hærri en botn vatnsgeymisins.
Úttaksrörin skulu vera með hliðarloka.
Setja skal inn- og útgangslagnir vatnsgeymisins sérstaklega. Þegar inn- og úttaksrörin eru sama rörið, ætti að setja afturlokann á útrásarlögnina.
Þegar nauðsynlegt er að setja afturkallaventla á að nota sveiflublásara með minni mótstöðu í stað þess að lyfta stýrilokum og hækkunin ætti að vera meira en 1 m undir lægsta vatnsborði vatnsgeymisins.
Þegar vatnsgeymir er notaður í sameiningu af líf- og brunastýringu ætti stöðvunarventillinn á innstungu pípunnar að vera lægri en pípuhlutinn á vatnsútstreymi vatnsins (þegar tómarúm innlends sifons eyðist þegar vatnið er lægra en toppurinn á pípunni er aðeins vatnið sem streymir út úr eldsneytisrásinni að minnsta kosti 2M, þannig að það hefur ákveðinn þrýsting til að ýta á afturlokann.
Þegar eldur kemur upp getur brunavatnsforðinn raunverulega gegnt hlutverki.
(3) Yfirfallspípa: flæðipípa vatnsgeymisins er hægt að tengja út frá hliðarveggnum eða botninum og pípaþvermál þess skal ákvarðað í samræmi við hámarks innstreymi losunargeymisins og skal vera stærra en inntakið pípa L-2.
Lokar skulu ekki vera settir á yfirfallslögnina.
Yfirfallslögnin skal ekki vera beintengd við frárennsliskerfið og óbein frárennsli skal samþykkt. Gera skal ráðstafanir á flæðipípunni til að koma í veg fyrir að ryk, skordýr, moskítóflugur og flugur berist, svo sem vatnsþétting og síuskjár osfrv.
(4) frárennslisrör: frárennslisrör vatnsgeymisins ætti að vera tengt frá neðsta hluta botnsins.
Afrennslisrör Mynd 2-2N Vatnsgeymirinn fyrir slökkvistarf og lifandi borð er búinn hliðarloki (ætti ekki að vera búinn með afskerta loki), sem hægt er að tengja við yfirfallslögnina, en ekki beint tengd við frárennslið kerfið.
Þvermál frárennslisrörs samþykkir venjulega DN50 þegar engin sérstök krafa er um.
(5) Loftræstitæki: Vatnsgeymirinn fyrir drykkjarvatn skal vera með lokuðum kassahlíf og kassalokið skal vera með aðgangsholu og loftræstipípu.
Hægt er að framlengja loftræstipípuna til innanhúss eða utan, en ekki til skaðlegra lofttegunda. Stúturinn ætti að hafa síuskjá til að koma í veg fyrir að ryk, skordýr og flugur komist inn. Almennt ætti að setja stútinn niður.
Loftræstirör skulu ekki vera með lokum, vatnsþéttingum og öðrum búnaði sem truflar loftræstingu.
Loftræstipípa skal ekki tengd frárennsliskerfi og loftræstikerfi.
Loftræstipípa samþykkir að jafnaði þvermál DN50.
(6) Vökvastigsmælir: Almennt ætti að setja glervökvastigsmæli á hliðarvegg vatnsgeymisins til að gefa til kynna vatnsborðið á staðnum.
Þegar lengd eins vökvastigsmælis er ófullnægjandi er hægt að setja tvo eða fleiri vökvastigsmæla upp og niður.
Skarast hluti tveggja aðliggjandi vökvastigsmæla ætti ekki að vera minni en 70 mm, eins og sýnt er á mynd 2-22.
Ef það er engin tímasetning á vökvastigi í vatnsgeyminn er hægt að stilla merkjaslönguna til að gefa yfirfallsmerki.
Merkisrörið er almennt tengt frá hliðarvegg vatnstanksins og hæð þess ætti að vera stillt þannig að botn slöngunnar er á jafnri botni yfirfallsins eða flæðisvatnsyfirborði flared munnar.
Almennt er þvermál pípunnar DNl5 merkipípa, sem hægt er að tengja við handlaugina, þvottahúsið og aðra staði í herberginu þar sem oft er fólk á vakt.
Ef hæð vatnsgeymisins er samtvinnuð við vatnsdæluna skal setja upp stigslögn eða merkjatæki á hliðarvegg eða efri hlíf vatnsgeymisins. Algengt er að nota stiggengi eða merkjatæki með flotkúlutegund, stöngartegund, þéttistegund og flottegund osfrv.
Hæsta og lága rafmagns hangandi vatnsborð vatnsgeymisins með þrýstingi vatnsdælu ætti að líta á til að viðhalda ákveðnu öruggu magni. Hámarks rafmagns stjórnvatnsstig á því augnabliki sem stöðvun dælunnar ætti að vera 100 mm lægri en yfirfallsvatnsstaðan, meðan lágmarks rafmagns stjórnvatnsstig við upphaf dælunnar ætti að vera 20 mm hærra en lágmarkshæð vatnsborðsins, svo til að forðast yfirfall eða hola af völdum mistaka.
(7) Kápa vatnsgeymis, innri og ytri stigi.

Skrifaðu skilaboðin þín hér og sendu okkur